"Daar fluiten we hier niet voor"

"Nee, daar fluiten we hier niet voor". Het is me het afgelopen seizoen al drie maal overkomen, in uitwedstrijden werden spelregels anders geïnterpreteerd of soms genegeerd. Niet een simpele netfout of een bal in en uit. Structurele afwijkingen van de spelregels. 

Het eerste geval ging over voetfouten bij het net bij een C-jeugdwedstrijd. De scheidsrechter floot bij ons een voetfout af bij het net. Nou ja, eentje, wel een stuk of drie, vier op rij. Mijn spelers kwamen steeds naar mij toe beweerden helemaal niet over de lijn geweest te zijn. Dus vroegen we het na bij de scheidsrechter: "ik fluit spelers af als ze met hun voet óp de lijn komen".

Ik probeerde nog: "Dat is de spelregel niet?". "Niks mee te maken", vond de scheidsrechter. "Ik vind het te gevaarlijk en dus fluit ik af", wat ze vervolgens de wedstrijd bleef doen.

De tweede situatie gaat over achterspelers bij een B-jeugdwedstrijd. De spelverdeler van de tegenpartij komend van achter, tikte opzichtig de bal van boven het net bij ons op de grond. In de volgende rally kwam een speler van achteren en sloeg van anderhalve meter vanaf het vanuit sprong (bal boven het net) de bal naar onze zijde. Duidelijkere gevallen van een aanvallende fout van een achterspeler kun je niet krijgen. 

Wij claimden "achterspeler" alleen de scheidsrechter deed niks en wees doodleuk naar de andere kant voor het punt. Na afloop probeerde ik een gesprekje, alleen ze weigerde te praten en zei enkel: "Daar fluiten we hier niet voor", mij in verwarring achterlatend.

Nummer drie, serveren bij een C-jeugd tweede klasse wedstrijd. Alle spelers van de tegenpartij stonden bij de opslag met één voet in het veld. Omdat je bij de C-jeugd vanaf de zeven meter serveert, heb je ruimte zat en kan gebrek aan ruimte geen reden zijn om dat toe te staan. Wij claimden voetfout bij serveren maar er werd niet voor gesloten. Bij navraag: "Ja, met een voet in het veld, dat mag bij ons, daar fluiten we hier niet voor".

Ik weet niet op het toeval is, maar alle gevallen gingen om jeugd, speelden zich af in drie dorpen op de grens van de provincie Gelderland en Utrecht. Er was na afloop geen gesprek mogelijk en in alle gevallen was de scheidsrechter een vrouw. Ik heb geen idee of dat alles er wat toe doen maar het is wel opvallend. 

Ik ben heel blij dat we scheidsrechters hebben en wil geen scene maken. Ik accepteer alle beslissingen en weet ook dat het geen topniveau is. In de meeste gevallen hadden de punten geen doorslaggevende gevolg op het resultaat, denk ik, maar dat zullen we nooit echt weten.  

Het gaat hier niet om een andere waarneming dan de scheidsrechter maar daadwerkelijk en doelbewust afwijken van de spelregels. Dat gaat mij wat ver want wat is het volgende? We doen hier niet aan in en uit of bij ons mag je de bal ook vier keer spelen? 

Ik weet niet zo goed wat ik hier mee moet. Wat zou jij doen?