Vrijwilligerstekort-tekort

Al in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw klagen verenigingen over een tekort aan vrijwilligers. Over de jaren 1990 tot aan nu vind je rapport na rapport op het internet, het probleem van vrijwilligerstekorten staat al vijftig jaar in de top drie van grootste problemen voor verenigingen en gaat niet meer weg. 

Onderzoek laat zien dat gemiddeld 25% van de verenigingsmensen die nog niets doet, best vrijwilligerswerk wil doen. Een kwart nieuwe vrijwilligers, wow, dat is wel heel veel, daar moet je niet aan denken. Dat zou zomaar tot een vrijwilligerstekort-tekort kunnen leiden en daarom negen tips om minder vrijwilligers te krijgen.  

Prioriteit

Vrijwilligersbeleid heet niet voor niks "vrijwillig", dat kan dus niet belangrijk zijn. Elk nadenkend bestuurslid weet ook wel dat er veel belangrijkere zaken spelen binnen de vereniging zoals de contributie, spelers voor Dames 1 of nieuwe ballen. 

Benadruk verplichting

Noem het vooral vrijwilligerswerk met de nadruk op werk en benadruk dat het moeilijk, veel en verplicht is, dat helpt met de mindset binnen de vereniging. Verplichtingen scoren goed als het gaat om afhaken van mensen. 

Een benaming als actieve leden in plaats van vrijwilligers of het benoemen van positieve zaken, zoals meer sociale contacten en gezelligheid, laat dat weg. De leden zijn gebaat bij een eerlijk verhaal, vrijwilligerswerk is vervelend.

Wat ook werkt is het vrijwilligerswerk afkopen voor een kleine extra bijdrage in de contributie. Voor de leden een easy escape en jij wilde toch al geen vrijwilligers, dus dan is extra geld natuurlijk winst.

We gaan ten onder

Een goede methode om vrijwilligers weg te jagen is de "we gaan ten onder"-methode; hard roepen dat als nú geen hulp komt, de recreanten-afdeling, jeugd- of zelfs de gehele vereniging ten dode is opgeschreven.

Ho, wacht eens even, acute nood, dat is toch juist een situatie waarin mensen graag helpen, kijk naar hulp voor Oekraïne of Serious Request? Dus hoezo is dit een tip om mensen weg te jagen? 

Tijdelijk helpen bij acute nood, daarom heet het ook acuut, vinden mensen prima. Dat is wat anders dan elk vrijwilligerstekort als de ondergang van de club te bestempelen, na vijftig jaar gelooft niemand dat en helpt prima om vrijwilligers weg te jagen; niemand stapt graag op een zinkend schip.

Going for gold

De going-for-gold-methode is letterlijk goud waard. Mocht er namelijk iemand zich in het hoofd halen om vrijwilliger te willen worden, biedt hem of haar dan gelijk een zware klus aan, de slecht geautomatiseerde rol van penningmeester voor vier avonden in de week of nieuwe voorzitter van de TC in de chaotische georganiseerde wedstrijdafdeling. Dat zal de vrijwilliger leren zichzelf aan te melden.

Wat werkt werkt

Sta geen inmenging toe van nieuwkomers, wat werkt werkt. De manier waarop de zaken werden geregeld vanaf oprichting van de club hebben hun dienst al decennia lang bewezen en het is zeker niet de bedoeling dat een één of andere jonge wijsneus gaat vertellen welke andere ideeën hij of zij heeft. 

Initiatief is ook niet nodig, zoals gezegd, wat werkt, werkt. Het uitvoeren van nieuwe plannen geven inspiratie, vragen alleen maar meer werk en meer vrijwilligers en dat is nu precies wat je niet wilt.

Communiceer op afstand

Communicatie op afstand werkt. Maak veel advertenties, posters en uitingen op sociaal media, hoe meer hoe beter. Hou het wervingsverhaal daarbij algemeen en breed. Liefst met zielige, negatieve en overbodige informatie, zoals "er is een vrijwilligerstekort" of "spoed".  

Huh, dat lijkt toch een goede methode om juist veel mensen te krijgen? Alleen onderzoek laat zien dat mensen zich zelden aangesproken voelen door dit soort geroeptoeter. Alle posters en advertenties ten spijt, de persoonlijke benadering is wat mensen uiteindelijk bij de vereniging helpt om de weg te vinden. Het goede van communicatie op afstand is dat het jou het gevoel geeft dat je er wat aan doet.

Hou het algemeen

Bekend is dat vrijwilligers vooral zoeken naar wat bij hen zelf past. Haal niet in je hoofd om mensen persoonlijk te leren kennen en aan te spreken; ga niet op tribunes praatjes aan, organiseer geen ouderbijeenkomsten, feesten of andere mogelijkheden om de mensen in de club te leren kennen. Want wat als bij een gesprek het gaat over wat iemand leuk vind en wil helpen, wat zeg je dan? Precies!

Zoek het zelf uit

Zorg daarbij vooral niet voor een overzicht van alle klussen, een heldere taakbeschrijving of hulp bij inwerken en al helemaal niet voor waardering van al die mensen. Mensen puzzelen graag, aandacht geven is overrated en een cadeaubon is ook maar een cadeaubon. Zeg nou zelf, hoeveel heb je er zelf nog ongebruikt thuis liggen?

Geheime informatie

Een welkom als een warm bad is overrated, een koud bad is beter voor het klimaat dus organiseer ook niks voor nieuwkomers. Vraag ook niet bij binnenkomst naar de kwaliteiten van de leden of ouders van leden bij binnenkomst, mensen zijn graag anoniem, ook bij de club. 

Als je dat per ongeluk nu wel naar kwaliteiten van mensen vraagt, hou het dan geheim en doe er niks mee. De wet op de privacy is er namelijk niet voor niks.

Tenslotte laat deze blog aan niemand lezen, het zou de goede verstaander alleen maar verkeerde ideeën kunnen geven en er toch wat mee doen. Dat zou jammer zijn.