Dit is hét moment! Met de introductie van het nieuwe jeugdvolleybal Volley Stars (6-12 jaar) is nu de uitgelezen kans om door te pakken. Zoals leeftijdsgrenzen en klassenindeling.
In mijn ideale wereld draait de jeugdcompetitie om vaardigheid, niet om leeftijd. Maar goed, dat idee zal voor veel clubs en ouders voelen als een sprongserve in Catch Volley: ambitieus, maar misschien niet helemaal realistisch.
De Nevobo hanteert 1 oktober als peildatum voor de indelingen. Maar waarom 1 oktober? De meeste andere sporten, zoals voetbal en hockey gebruiken 1 januari – logisch, want dat sluit aan bij de schoolklassen. Kinderen van dezelfde leeftijd, uit dezelfde klas, met dezelfde beleving in één team: dat maakt vrienden maken een stuk makkelijker. Want laten we eerlijk zijn, vriendschappen houden kinderen langer bij de volleybalclub dan de kleur van de shirts.
Niveau-inschatting is bij veel clubs nattevingerwerk. Vaak hebben clubs geen helder beeld van het niveau waarop hun jeugdteams thuishoren en gaan ze uit voorzichtigheid veel te laag zitten of uit overmoed veel te hoog.
Een voorbeeld: een bescheiden club met één C-team twijfelde over de klasse waarin ze moesten instromen, tweede of derde klasse. Tijdens een VT2-cursus zag ik het team en adviseerde ik om het op z’n minst in de eerste klasse te proberen. Wat gebeurde er? Na een kampioenschap zijn ze gepromoveerd en doen ze het de tweede helft prima in de hoofdklasse.
Je ziet regelmatig enorme verschillen in de stand omdat teams veel te hoog of veel te laag worden ingeschreven. Wat het zeker niet makkelijk maakt zijn de vele verschillen in de manier hoe de regio's omgaan met de jeugdcompetitie.
Bij de KNVB hanteren ze een simpele regel: teams die in de eerste twee bekerwedstrijden genadeloos worden afgedroogd, gaan in het lopende seizoen een klasse omlaag. Teams die iedereen met dubbele cijfers oprollen, promoveren onmiddellijk. Simpel en doeltreffend. Ook iets voor de Nevobo?
Goede richtlijnen, helderheid, eenduidigheid en hulp voor clubs vanuit de Nevobo lijkt in ieder geval zeer gewenst!
Tenslotte dispensatie: een noodzakelijk kwaad of een uit de hand gelopen gewoonte? Bij de jeugdcompetitie is dispensatie een veelgebruikt instrument. Er zijn twee smaken: gewoon 'dispensatie' - bij twee of minder te oude spelers - en 'buiten mededinging' - bij drie of meer. De regeling is op zich prima – kleine clubs kunnen zo toch teams vormen en laatkomers kunnen een plekje vinden. Maar soms wordt het wel erg creatief ingezet.
Wat cijfers:
🏐 22% van alle jeugdteams speelt met dispensatie.
🏐 In Regio Zuid loopt dat zelfs op tot 27%, in Noord maar 18%.
🏐 Hoe ouder de spelers, hoe minder dispensatie.
🏐 Bij jongens wordt het vaker gebruikt dan bij meiden.
🏐 5% van alle teams speelt ‘buiten mededinging’, jongensteams 7%
Soms krijg je er hilarisch situaties door zoals in deze poule waarin de twee sterkste teams van de poule buiten mededinging zijn en dus niet kampioen kunnen worden. Hierdoor heeft de nummer laatst! twee wedstrijden voor het einde nog volop kans op de titel.
De toekomst: advies in plaats van regels?
Dispensatie kan nuttig zijn, zolang het goed wordt gebruikt. Maar stel dat we het hele systeem eens omdraaien? Wat als we bij de ABC-jeugd en de Volley Stars leeftijdsgrenzen alleen nog als een richtlijn gebruiken en niet meer als een regelement? Met uiteraard de peildatum op 1 januari en zodat we onze teams vooral op vaardigheid indelen.
De grote vraag is natuurlijk: gaan clubs dat misbruiken? In het voetbal zeg ik volmondig ja – ik heb als voetbaltrainer genoeg creatieve tactieken gezien om per se kampioen te willen worden zodat ik deze blog: '11 tips om kampioen te worden' heb kunnen vullen. Maar in volleybal? Misschien, heel misschien, zijn we net iets slimmer.
Reacties
Een reactie posten