In een wereld waarin Trump onze normen en waarden aan het wankelen brengt en lomp en respectloos de norm wordt, is het schrijven van een blog over fatsoen een hachelijke onderneming.
Voor je het weet zijn begrippen als fatsoenlijk en sportief woke en komen ze op een lijst van zijn verboden woorden naast empirische onderbouwd en diversiteit. Ik heb besloten de gok toch maar te wagen en schrijf een blog over fatsoen in het volleybal.
Geen idee of jullie het ermee eens zijn — reageren mag altijd zolang je het netjes doet, ook dat is fatsoen.
🏐 Muzikale wansmaak
Negatieve liedjes over de tegenstander? Doe maar niet. Dit is sport, geen carnavalsvereniging met rancune. Ik hoor nog steeds 'ketser ketser' in de sporthallen en schreef er eerder over. Weg met 'Ketser Ketser'!
🏐 Spelers benaderen
Als je een speler van een andere club benadert, meld je dit netjes bij het bestuur of de technische commissie van die club. Achter de rug om regelen is not done. Echt niet!
Iedereen mag gaan en staan waar-ie wil, maar een communicatie maakt het verschil tussen tussen klasse en lomp.
Datzelfde geldt ook voor trainers als ze nog bij een club zitten en niet te kennen hebben gegeven daar al te zullen stoppen.
🏐 Kleedkamers zijn geen varkensstallen
Laat de kleedkamer netjes en schoon achter, vooral bij uitwedstrijden. Want nee, je laat ook niet jouw vuilnis in de gang bij je schoonmoeder achter tijdens het verplichte zondagsbezoekje. Toch?
🏐 Zaalschoenen is niet optioneel
In de zaal draag je zaalschoenen. Punt. Dat geldt ook voor gearriveerde, zichzelf belangrijkvindende eredivisietrainers. Sportschoenen onder een maatpak zijn al sinds Miami Vice in de jaren tachtig geaccepteerd in de mode. Doe er je voordeel mee.
🏐 Respect voor de scheids
Na afloop geef je de scheidsrechter gewoon een hand. Ook als je het totaal oneens was met die belachelijke beslissing in set drie. De man of vrouw staat daar wél maar mooi zijn of haar vrije tijd op te offeren. En als het een ‘week van de scheidsrechter’ is? Neem iets lekkers mee. Stroopwafels. Een fles wijn. Zelfgebakken taart.
🏐 De pers is geen uitlaatklep
Laat je nooit — ik herhaal: nooit — negatief uit over scheidsrechters, tegenstanders of spelers in de pers. Kijk naar Hesterine de Reus van Ajax: met één punt achterstand en nog vier wedstrijden te gaan gooide ze publiekelijk het team voor de bus en daarna de handdoek in de ring. Dodelijk voor het vertrouwen. Geen stijl. Binnenkort is ze exit. Terecht.
🏐 Inslaan is geen territoriumoorlog
Gun elkaar de ruimte bij het inslaan. Ga niet zó staan dat je praktisch niet te missen bent. En dan verontwaardigd kijken als iemand je raakt. Ook, expres richting een tegenstander slaan is niet “stoer” — het is gewoon sneu. Mocht je per ongeluk iemand raken dat gebeurt de beste, zeg dan gewoon "sorry". Kost niks. Geeft wel klasse.
🏐 Netjes bij het net
Een beetje interactie tussen teams bij het net hoort erbij. Maar als je door het net heen echt niks aardigs, opbouwends of sportiefs kan zeggen — niks zeggen is ook een optie. We zijn blij dat Wouter Goes voetbalt.
Als Trump ons iets geleerd heeft, is het dat fatsoen geen vanzelfsprekendheid is.
Laten wij in het volleybal niet ontsporen. We hoeven geen heiligen te worden, maar een beetje normaal doen is wel zo fijn. Al is het maar omdat het anders weer zo’n blog oplevert. Want zeg nou zelf, niemand zit te wachten op nog een blog, toch?
Reacties
Een reactie posten